BOLLINGER BANDS - WSTĘGA BOLLINGERA (BOL)
Wstęga Bollingera (Bollinger Bands) jest wskaźnikiem zmienności cen i wyznacza obszar, w którym powinna utrzymywać się cena instrumentu. Esencją analizy wykresu na podstawie tego wskaźnika jest założenie, że dla kursu pozostającego w trendzie horyzontalnym wykres powinien oscylować pomiędzy dwoma wstęgami Bollingera: górną i dolną. Wyjście linii kursu poza ten obszar (ewentualnie zbliżenie się do ramienia wstęgi) oznacza sygnał krótkotrwałego odwrócenia tendencji w dłuższym trendzie horyzontalnym.
Wskaźnika autorstwa Johna Bollingera i noszącego jego imię używa się najczęściej do przewidywania momentu końcowego spadku lub wzrostu notowań. By jednak wstęgi spełniały swoją rolę i pomagały w przewidywaniu trendów notowań giełdowych zalecane jest używanie go w kombinacji z innymi wskaźnikami.
Sygnał kupna (K) zostaje wygenerowany, gdy linia kursu spada poniżej
dolnego ograniczenia wstęgi lub zbliża się do niej (dolna szara linia).
Sygnał sprzedaży (S) zostaje wygenerowany, gdy kurs przebija górne
ograniczenie wstęgi lub zbliża się do niej (górna szara linia).
Uwaga 1: Opisany wyżej sposób analizy może być stosowany tylko w przypadku, gdy kurs znajduje się w trendzie horyzontalnym. Przy długich wzrostach lub spadkach często linia kursu porusza się poza obszarem wyznaczonym przez wstęgę.
Uwaga 2: Jeśli ramiona wstęgi znajdują się przez dłuższy czas bardzo blisko siebie, można się spodziewać dużego ruchu cen. Jego kierunek jest najczęściej zgodny z ruchem, który doprowadził do pierwszego wyraźnego przebicia wstęgi (np. ostatni sygnał K na przykładowym wykresie).